Η σχέση ανάμεσα στους γονείς και στον δάσκαλο του παιδιού αποτελεί θέμα που συχνά τρομάζει τους γονείς και προβληματίζει τους εκπαιδευτικούς. Είναι πιθανό προηγούμενες κακές εμπειρίες από δασκάλους να έχουν κάνει τους γονείς δύσπιστους και αρνητικά διακείμενους απέναντί τους από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους.   

1. Συναντήστε τον δάσκαλο του παιδιού σας την πρώτη ημέρα που ανοίγουν τα σχολεία ή, εάν είναι δυνατόν, και νωρίτερα. Μία πρώτη συνάντηση μαζί του τόσο νωρίς, όταν δεν γνωρίζει ακόμη καλά το παιδί σας, τον βοηθάει να έχει έγκαιρα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες γι’ αυτό, πριν σχηματίσει μια πιθανόν λανθασμένη εικόνα.
2. Δώστε στον δάσκαλο όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το παιδί. Ενημερώστε τον για τη διάγνωση, εάν υπάρχει, για την προσωπικότητα του παιδιού, για τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι του, εάν λαμβάνει κάποιες άλλες υπηρεσίες τα απογεύματα (π.χ. λογοθεραπεία, εργοθεραπεία) κ.λπ.
3. Εάν έχετε κάποιον ατομικό φάκελο του παιδιού με προηγούμενες εργασίες, είναι καλό να τον δείξετε στον δάσκαλο για να τον μελετήσει. 
4. Ενημερώστε τον δάσκαλο για το μαθησιακό προφίλ του παιδιού σας, τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει καλύτερα το παιδί, τεχνικές που μπορεί να έχουν βοηθήσει ή να έχουν αποτύχει στο παρελθόν.
5. Αποφασίστε από κοινού τον τρόπο της μεταξύ σας επικοινωνίας. Εάν οι ώρες συνάντησης που έχει ορίσει ο εκπαιδευτικός δεν σας βολεύουν, επιλέξτε κάποιον άλλο τρόπο επικοινωνίας, όπως το τηλέφωνο, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή το τετράδιο επικοινωνίας «σχολείο-σπίτι».
6. Σε κάθε περίπτωση να θυμάστε ότι θα πρέπει να σέβεστε το πρόγραμμα του εκπαιδευτικού. Για τον δάσκαλο δεν είναι η κάθε στιγμή κατάλληλη για συνάντηση με τον γονέα. Μην ξεχνάτε ότι, πέρα από τη διδασκαλία μέσα στην τάξη, η ημέρα του περιλαμβάνει πρόσθετες εργασίες (διόρθωμα γραπτών, παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού κ.λπ.).
7. Μην αναμένετε ο δάσκαλος να αφιερώσει παράλογα πολλή ώρα στο παιδί σας. Ένας δάσκαλος είναι δυνατόν να έχει μέχρι και 25 μαθητές στην τάξη του, ο καθένας με διαφορετικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που χρειάζονται εξίσου την προσοχή και το ενδιαφέρον του.
8. Λάβετε από κοινού αποφάσεις και βάλτε κοινούς στόχους για το παιδί. Εργαστείτε ως ομάδα που θέλετε το καλύτερο για το παιδί. Εσείς γνωρίζετε καλύτερα τον χαρακτήρα και τις δυνατότητες του παιδιού στο σπίτι, ενώ ο δάσκαλος το παρακολουθεί καθημερινά στο σχολείο. 
9. Ακολουθείτε τις συμβουλές του δασκάλου για το σπίτι. Όπως εσείς έχετε απαιτήσεις και προσδοκίες από τον εκπαιδευτικό για τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστεί το παιδί σας, έτσι και ο ίδιος, θεωρώντας σας συνεργάτες και βοηθούς στο έργο του, έχει ορισμένες απαιτήσεις από εσάς. 
10. Συμμετέχετε σε συγκεντρώσεις γονέων που κανονίζει ο δάσκαλος της τάξης. Το γεγονός ότι επικοινωνείτε σε προσωπικό επίπεδο με τον δάσκαλο για την πορεία του παιδιού δεν σημαίνει ότι το παιδί είναι αποκομμένο από την υπόλοιπη τάξη. 
11. Μην ξεχνάτε να δείχνετε στον δάσκαλο ότι εκτιμάτε τη δουλειά και την προσπάθεια που κάνει. Συνήθως οι εκπαιδευτικοί συνδέουν τους γονείς με την κριτική στάση που κρατούν απέναντί τους και με τις υψηλές απαιτήσεις που έχουν. Επικοινωνείτε με τον δάσκαλο ακόμη και όταν συμβαίνει κάτι θετικό, όχι μόνο για τα αρνητικά. Ενίσχυση δεν χρειάζονται μόνο οι μαθητές, αλλά και οι εκπαιδευτικοί τους όταν προσπαθούν για το καλύτερο.
12. Μην κατηγορείτε τον δάσκαλο, το παιδί σας ή τον εαυτό σας, εάν προκύψει κάποιο πρόβλημα. Αντίθετα, επικεντρωθείτε στην επίλυσή του. Οι κατηγορίες προς όλες τις κατευθύνσεις δεν ωφελούν κανέναν, αντίθετα σας αποπροσανατολίζουν από την επίλυση του προβλήματος. Κάντε μια κοινή συζήτηση με τον δάσκαλο και το παιδί σας, συζητήστε το γεγονός που προέκυψε και αναζητήστε από κοινού πρακτικές λύσεις.
13.  Αντιμετωπίστε την κατάσταση με χιούμορ. Η απελπισία και η γκρίνια δεν βοηθούν σε κάτι. Αντίθετα, δρουν συσσωρευτικά και επιβαρύνουν τη σχέση ανάμεσα σε εσάς, στο παιδί αλλά και στον δάσκαλο.