Οι παραπάνω αδυναμίες οδηγούν σε ακατάστατη μορφή της γραφής των μαθητών, με ενωμένες τις λέξεις των προτάσεων, αυξημένο αριθμό μουντζούρων, ενώ τα γράμματα δεν έχουν μεταξύ τους το ίδιο ύψος, ούτε βρίσκονται στην ίδια ευθεία το ένα με το άλλο.

Ο εκπαιδευτικός για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα δυσγραφίας, αλλά και για να καλλιεργήσει τις γραφοσυμβολικές ιδιότητες στις οποίες οι μαθητές παρουσιάζουν αδυναμίες, μπορεί να ακολουθήσει τις παρακάτω μεθόδους και τεχνικές:

• Παραδειγματική διδασκαλία
  • σωστής στάσης σώματος
  • κρατήματος του μολυβιού
  • τοποθέτησης χαρτιού στο θρανίο
• Εξάσκηση σε ασκήσεις αντιγραφής και ανίχνευσης πάνω από σχήματα, γράμματα και αριθμούς. Χρησιμοποιούμε διαφάνειες πάνω από τα γραφήματα, ώστε ο μαθητής να αντιγράψει τη μορφή του και αφού κόψει το περίγραμμά του, να εξετάσει αν είναι ίδιο με το πρότυπο.
• Εξάσκηση σε προγραφικές ασκήσεις (σχεδιασμός γραμμών, κύκλων, σχημάτων). Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές μαθαίνουν τις κινήσεις που απαιτούνται για το σχηματισμό των μερών των γραμμάτων.
• Χρήση διαφορετικών υλικών για το σχηματισμό των γραμμάτων (δαχτυλομπογιές, άμμος, αλάτι, πηλός κλπ)
• Χρήση τετραδίων με κουτάκια (κάθετες γραμμές) ώστε ο μαθητής να αφήνει κενά ανάμεσα στις λέξεις ή να γράφει ένα γράμμα ανά τετράγωνο.
• Χρήση εργαλείων γραφής με μεγαλύτερη τριβή. Για παράδειγμα, κλασικά μολύβια αντί για μηχανικά, ώστε να μπορούν να τα πατούν έντονα χωρίς να σπάει η μύτη.
• Κατασκευή περιγραμμάτων των γραφημάτων από τον εκπαιδευτικό και σχηματισμός του γραφήματος από τους μαθητές εντός του σχήματος, με τη φορά που επιδεικνύεται.
• Ένωση διάστικτων γραμμών ή τελειών ώστε να εξοικειωθούν οι μαθητές με το σχήμα του γραφήματος.
• Διδασκαλία των γραφημάτων με μία επιπλέον γραμμή μεταξύ των γραμμών του τετραδίου. Έτσι, οι μαθητές έχουν ένα σημείο αναφοράς και ελέγχουν το μέγεθος των γραμμάτων τους.
• Σχηματισμός κενών πλαισίων με χαρτόνι, το οποίο τοποθετείται πάνω στο τετράδιο και οι μαθητές καλούνται να γράψουν εντός του.