Όταν η καλή γνώση του αντικειμένου συνοδεύεται από δεξιότητες οργάνωσης και μελέτης, εξασφαλίζεται η επιτυχημένη μάθηση για όλους τους μαθητές. Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, συχνά δεν έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες και στρατηγικές που θα διευκολύνουν τη διαχείριση της νέας γνώσης και θα οδηγήσουν στη μαθησιακή τους πρόοδο.

Παρακάτω ακολουθούν ορισμένες στρατηγικές μάθησης και μελέτης, που μπορεί ο εκπαιδευτικός να διδάξει στους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες:
  • Γνωστικά πλαίσια. Με τον τρόπο αυτό, απαλλάσσεται ο μαθητής από τη μορφή του ρέοντος κειμένου, αφαιρώντας τις λεπτομέρειες και τις περιττές αναφορές. Τα παρακάτω γνωστικά πλαίσια μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας αλλά και μετά από αυτήν:
    • Χάρτες ιστορίας
    • Χάρτες κριτικής σκέψης
    • Γνωστικοί χάρτες
    • Νοηματικοί χάρτες
    • «Ιστοί»
  • Οπτικά βοηθήματα.
    • Γραμμικές τεχνικές σημειώσεων
    • Σημειώσεις σε δύο στήλες
    • Διαγράμματα οργάνωσης: γνωστικοί χάρτες, γνωστικοί ιστοί
  • Να επιτρέψει στο μαθητή να μαγνητοφωνήσει τις παραδόσεις και να αναπτύξει περιγράμματα από τη μαγνητοφώνηση.
  • Να επιτρέψει σε ένα φίλο του μαθητή να τον βοηθήσει ως γραμματέας του.
  • Να δώσει στο μαθητή αντίγραφα από τις παραδόσεις του.
  • Να μαγνητοφωνήσει τις παραδόσεις του και να δανείσει τις κασέτες του στο μαθητή.
  • Προκαταβολικοί οργανωτές. Παράγραφοι ή πίνακες στοιχείων γνώσης αναφορικά με την ενότητα ή τις ενότητες που θα ακολουθήσουν. Ο μαθητής, έτσι αποκτά ολοκληρωμένη εικόνα για τις πληροφορίες που θα ακολουθήσουν.
  • Καθοδηγούμενες σημειώσεις. Ο εκπαιδευτικός δίνει ένα σκελετό του μαθήματος που περιέχει μόνο κεντρικές και σημαντικές υποστηρικτικές έννοιες. Σε αυτόν υπάρχουν κενά τα οποία πρέπει να συμπληρωθούν από το μαθητή κατά την παράδοση του μαθήματος.
  • Διδασκαλία τρόπου καταγραφής σημειώσεων:
    • Σε περίπτωση που ο μαθητής δυσκολεύεται να κρατήσει σημειώσεις, μπορεί ο εκπαιδευτικός:
  • Συστήματα μελέτης. Ο εκπαιδευτικός  καθοδηγεί το μαθητή, ώστε να ακολουθήσει όλα τα στάδια της επεξεργασίας κατά τη διάρκεια της μελέτης του. Κλασικό παράδειγμα συστήματος μελέτης είναι το ΞΘΕ (Ξέρω-Θέλω να μάθω-Έμαθα):
    • Ο εκπαιδευτικός σχεδιάζει τρεις στήλες στον πίνακα, οι οποίες αντιστοιχούν στους τίτλους «Ξέρω-Θέλω να μάθω-Έμαθα». Το ίδιο κάνουν και οι μαθητές.
    • Μέσα από συζήτηση προκύπτει η προϋπάρχουσα γνώση, οι απόψεις και οι ήδη υπάρχουσες γνώσεις, σχετικά με το θέμα της ενότητας (πρώτη στήλη)
    • Μέσα από συζήτηση οι μαθητές καταλαβαίνουν τι πρόκειται να μάθουν από τη μελέτη της συγκεκριμένης ενότητας (δεύτερη στήλη)
    • Μετά από τη διδασκαλία της ενότητας, οι μαθητές καλούνται να ανακεφαλαιώσουν ό,τι έμαθαν (τρίτη στήλη).
    • Τέλος, γίνεται σύγκριση ανάμεσα στις στήλες.
  • Ατομικά προγράμματα εργασίας. Πρόκειται για λίστες ελέγχου με τις εργασίες που έχουν να κάνουν οι μαθητές. Η μορφή τους διαφοροποιείται ανάλογα με την ηλικία και τις δεξιότητες του κάθε παιδιού (λέξεις ή φράσεις-κλειδιά, εικονίδια κλπ). Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη δομή (διάταξη των εργασιών) και την οπτική διαύγεια.