Βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα κίνητρα των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες:

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δεν εμφανίζουν ισχυρά κίνητρα και συνήθως υιοθετούν μορφές μάθησης οι οποίες είναι παθητικές. Εξαιτίας της επαναλαμβανόμενης σχολικής αποτυχίας που βιώνουν, αισθάνονται αβοήθητοι απέναντι στη μάθηση και πιστεύουν ότι δεν έχουν ικανότητες και ότι κάθε προσπάθεια είναι μάταιη και καταδικασμένη σε αποτυχία. Συνέπεια αυτής της πεποίθησης είναι ότι αποφεύγουν κάθε εμπλοκή με μάθηση, προσπαθώντας ουσιαστικά να αποφύγουν την αποτυχία. Αυτή η στάση όμως τους στερεί από ευκαιρίες μάθησης και νέας γνώσης και οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο ματαίωσης, μειωμένων κινήτρων και αρνητικών συναισθημάτων.

Η συνεχής και επαναλαμβανόμενη αποτυχία των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας που επηρεάζει τα κίνητρά τους. Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουν τα αίτια της αποτυχίας τους. Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αποδίδουν την αποτυχία τους περισσότερο στη μειωμένη ικανότητά τους και λιγότερο στην ανεπαρκή προσπάθειά τους ενώ, ακόμη και σε περίπτωση επιτυχίας, δεν την αποδίδουν στον εαυτό τους αλλά σε παράγοντες που βρίσκονται πέρα από τον δικό τους έλεγχο, όπως είναι η ευκολία του έργου ή η τύχη.

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δεν πιστεύουν στον εαυτό τους και στην αποτελεσματικότητά τους. Θέτουν χαμηλούς στόχους, τους οποίους δεν υποστηρίζουν με επιμονή και προσπάθεια. Αλλά ακόμη και αν τους επιτύχουν, θεωρούν ότι αυτό δεν έχει μεγάλη αξία και δεν αλλάζουν τις πεποιθήσεις της «μαθημένης αβοηθησίας», την πεποίθηση δηλαδή ότι δεν μπορούν να μάθουν ούτε να καταφέρουν τίποτα. Τα χαρακτηριστικά αυτά τους εμποδίζουν να οδηγηθούν στην αυτορρυθμιζόμενη μάθηση. Η αυτορρυθμιζόμενη μάθηση αναφέρεται στις σκέψεις, στα αισθήματα και στις ενέργειες του μαθητή που ο ίδιος παρακολουθεί και προσαρμόζει σε βάθος χρόνου προκειμένου να επιτύχει τους μαθησιακούς στόχους του.